Reja:

1.Qadimgi yunon tilshunosligining ikki davri. 

2. Qadimgi Rim tilshunosligi.

 Shunday qilib, rimliklar yunonlardan namuna olib, ularga taqlid qilib, lotin tili haqida keng tadqiqot ishlarini olib bordilar. Rimliklarning ona tili bo’yicha  grammatikaga oid tadqiqotlari, asosan, yunon tilidan tarjima qilingan bo’lsa - da, ularning grammatikalarida ayrim yangiliklar, yangicha qarashlar uco`rab turadi. Jumladan, Rim tilshunoslari yunon tilshunoslaridan farqli holda Rim grammatikasiga alohida stilistikani (uslubshunoslikni) kiritdilar. Rim grammatika-chilari so’z turkumiga undovlarni ham kiritdi. Ammo yunon tiliga xos bo’lgan artiklni chiqarib tashladilar. Chunki lotin tilida artikl yo’q edi. Demak, lotin tili uchun ham 8 ta so’z turkumi xos bo’lib qoldi. Rim tilshunoslari son turkumini ikkiga: tub son va tartib songa bo’lib o’rganishdi. Yuliy Tsezar lotin tiliga yunon tilida mavjud bo’lmagan ablativ (ajratish) kelishigini kiritdi va kelishiklar sonini oltitaga yetkazdi.    

 Xullas, antik davr tilshunoslik maktablarining ahamiyati jahon tilshunosligi nuqtai nazaridan yuksakdir. Ushbu davr Ovrupo madaniyatining beshigi bo’lib maydonga chikdi. Qadimgi yunon va Rim tilshunosliklari keyingi davr tilshunosligining taraqqiyoti uchun katta ahamiyatga ega bo’ldi.     Iskandariya tilshunoslik maktablari vakillari gramma-tikani mustaqil fanga aylantirdilar. Ular juda katta grammatik «xom-ashyo» (material) to’plab, ot va fe‘l turkum-larining asosiy kategoriyalarini aniqlab berishdi. Yunon tilshunoslari fonetika, morfologiya, sintaksis va etimologiya fanlarining asoslarini yaratdilar. Ular so’z va gap kabi muhim va murakkab lisoniy birliklarni aniqlab, izohladilar, so’z turkumlarini ajratib berdilar.